Fyrsta þorrablótið afstaðið

Jæja, það var nú fjör í Hafnarfirðinum í gær.

Kvennakór Reykjavíkur hélt upp á 15 ára starfsafmæli með stæl.

Það er alveg ótrúlega skemmtilegt að skemmta sér með fólki sem finnst gaman að syngja.

Haldið var þetta líka glimrandi fínt þorrablót og að sjálfsögðu var karlpeninginum boðið með á sjálfan bóndadaginn.

Meðal karlmaðurinn þarf ca. 15 mínútur til að hafa sig til á svona fínt mannamót. Kanski 20 mín. ef hann rakar sig og fer í sturtu. Síðan er bara að skella sér í jakkafötin. Wollllaaaa, tilbúinn....

Kvenkosturinn hefur örlítið, bara svona pínulítið meira fyrir fínheitunum á sjálfum sér, heldur en karlinn. Til að undirbúa eitt svona fínt kvöld þarf að byrja að undirbúa með a.m.k. viku fyrirvara. Til að líta sómasamlega út á svona mannamótum þarf að hafa fyrir hlutunum.

Fyrst var farið í lit og plokkun og smá andlitsnudd.  Hefði alveg viljað liggja mun lengur í afslöppun í stólnum, sérstaklega með tilliti til þess að arfa vitlaust veður hefur verið undanfarið.

Svo er það náttúrulega daglegt sellófan til að plata líkamann, vonast til að hann lyftist í norður átt en ekki niðurátt.

Þá er það að muna að panta klippingu, strípur og svo lagningu eða blástur á stóra daginn. Helst hálfum eða heilum mánuði fyrr til að fá sinn uppáhalds hárgreiðslu gúrú.

Arkað er í undirfatabúðir bæjarins til að finna þessa umtöluðu vafninga, samfellur, aðhaldspils eða aðhaldsbuxur. Að ég tali nú ekki um haldara sem halda öllu á sínum stað. Eftir nokkrar búðir og mátunarklefa, blóð svita og tár var útkoman aðhaldsbuxur sem ná frá hnjám uppað haldara og svo haldari til að lyfta upp því sem var þar fyrir ofan. Eins gott að maður fái ekki undirhöku eftir allt þetta lyft.

Hafið þið séð kraftlyftingamenn troða sér í stálbrækur fyrir lyftingamót ?? Þeir svitna og blána og pústa og stynja. Það er sko ekkert miðað við okkur konurnar sem erum að fara á fínt mannamót.

Sveitt og þreitt eftir erfiði dagsins er haldið heim á leið til að raka allt óæskilegt hár í burtu. Varlega, svo ekki komi sár eða rispur.

Farið er í gegnum fataskápinn og aldrey þessu vant er til sómasamlegt dress í skápnum til að fara í á fína mannamótið. Annars hefðu bæst við allavega 2 dagar í að arka í búðir og finna hið eina fullkomna dress.

Neglurnar, ekki má gleyma þeim.... Langar og skreyttar.

Svo er komið að aðal deginum með fína mannamótinu. Þá er eins gott að byrja strax um morguninn. Fyrst er það sturtan og svo beint í hárgreiðslu, þar sem hárið er á endanum spreyjað svo stíft að enginn gæti haggað því nema bálandi norðanvindurinn.

Þá er farið til Gunnu vinkonu sem er snyrtifræðingur og hún setur upp þetta fína aldlit á mann sem er nú varla þekkjanlegt miðað við þessa daglegu, mascara-varalitur-förðun, svona hversdags þú veist. 

Til að lifa af daginn er henst í það að fá sér hollan ávaxtasafa, nýpressaðan, og eina spelt flatköku með hangikjöti. Þetta verður að duga fram á kvöld til að ekki springi nú allt utanaf manni.

Þá er það stálbrókin.... ég meina, aðhaldsbuxurnar. Best er að fá eiginmanninn með sínar kröftugu hendur í lið með sér. Þá er að hisja upp það sem virðist ógerlegt þegar að hnjám er komið, en, með sameiginlegu átaki, hann að aftan og ég að framan, text hið næstum óframkvæmanlega, að hisja brókina alla leið upp að hálsi, eða næstum því. Skella síðan haldaranum á sinn stað.

Því næst er að setjast niður og láta svitan gufa upp og reyna að ná andanum. Fá sér pínulítið vatn, en alls ekki mikið því þá þarf að pissa, og ekki viljum við það svona rétt fyrir veisluhöldin, því það kostar blóð svita og tár að fara úr og aftur í.

Skartgripirnir eru valdir af kostgæfni, eyru, háls, fingur og armar. Bara flott.

Þá er það aðal dressið. Smellur eins og flís við rass og engar fellingar eða rúllupylsur eru sýnilegar. Allt situr fast á sínum stað.

Á fína mannamótinu er að sjálfsögðu tekið vel til martar síns og á þriðja diski vildi ég óska að stálbrókin hefði orðið eftir heima. Og eftir einungis 1 spræt glas er blaðran farin að segja til sín. En maður skellir sér bara á dansgólfið og brennir þar nokkrum karólínum og svitnar nokkrum lítrum til að þurfa ekki að fara á klósettið. 

Allt fyrir lúkkið þið vitið....

Rekst ég þá ekki í einhverja fyrirstöðu og þrjár neglur brotna... ÆÆ

Kíki á klóið til að lappa upp á neglurnar og verð að sjálfsögðu alveg í hlandspreng að heyra aðrar konur pissa. Skelli mér á klóið.... úff. nú vantar 2 hendur í viðbót til að hisja herlegheitin upp aftur. Iss piss, skelli stálbrókinni bara í veskið... þvílíkt frelsi....

 Þegar út á dansgólfið er komið aftur er að sjálfsögðu einhver sem flækir úrið sitt í hárinu á mér, sem er frekar auðvelt þar sem ég  rétt slaga yfir 1 og 1/2 meter og fína stíflakkaða hárið er í rúst, flókið og strítt.

Þá er tími til kominn að fara heim. Þegar út er komið rífur norðan garrinn í allt sem hægt er að feykja til... 

Eftir gott kvöld er gott að koma heim. Þegar ég lít í spegil þegar heim er komið, sé ég allt aðra konu en þá sem fór út fyrr um kvöldið á fína mannamótið. Hárið úfið, neglur brotnar og rúllupylsurnar komnar á sína gömlu góðu staði.

Eiginmaðurinn stendur við hlið mér jafn glæsilegur og áður en við fórum út fyrr um kvöldið.

Úff. Er þetta þess virði??

HVAR VAR STARFSFÓLKIÐ!?

Nú erum við ekki lengur litla verndaða ísland á hjara veraldar. Þetta finnst mér hræðilegt, að barn sé tekið af skólalóð og reynt að troða því inn í bíl. Það fyrsta sem mér datt í hug var; HVAR VAR STARFSFÓLKIРÁ SKÓLALÓÐINNI???? Er þetta ekki bara eins og "öll" börn tala um, að þeir sem eiga að vakta skólalóðina í frímínútum, eru bara úti í horni upp við vegg að kjafta. Við vitum það alveg frá því við vorum í skóla að þeir sem eru úti með börnunum, rotta sig saman að spjalla.

Ég held að skólastjórar þurfi að taka ansi vel til í sínum ranni til að fá almennilegt starfsfólk, setja það á námskeið og peppa upp ÁBYRGÐ

Annars veit maður ekkert hvort þetta var forræðisdeila eða bara plein kúgun, handrukkarar eða hvað sem er???

Er kanski kominn tími til að setja múr í kringum skólana okkar og fylgja börnunum alveg upp að skóladyrum og vona það besta að þar sé fylgst vel með þeim og þau séu pössuð  

Allt á sama tíma

Er það ekki týpískt!

Loksins þegar eitthvað er um að vera þá gerist það allt á sama tíma.

Í apríl verður svo mikið um að vera að ég þarf að velja og hafna og kemur það ekki oft fyrir í mínu rólega lífi.

Kórinn minn er að fara til Noregs, líka austur á land, vinnan er að fara til Þýskalands og Jesú konur með kvennamót. Allt í sama mánuðinum.

Ég er búin að ákveða að fara með kórnum til Noregs, búin að borga ferðina og allt. En þá er að vita hvort maður eigi að velja eitthvað af hinum gæða tilboðunum sem eru í boði.

Þar sem ég er ekki milli, hef ég ekki efni á þessu öllu saman, og þar sem ég hef ekki stjórn á tíma og rúmi þá veit ég ekki hvort ég vilji eyða hverri einustu helgi fjarri heimilinu. Kemur í ljós þegar nær dregur hvað ég geri.

Tækni

Úff... bráðum verða bara örfáar mannskepnur  á jörðinni sem hugsa fyrir alla hina. Tækni er orðin svo flókin að það þarf sérfræðinga til að "innstalla" sjónvarpinu sem þú varst að kaupa. Og hægindastóllinn þarf manninn með sér til að stilla og stjórna

Stafræn tæki og leikföng

Söfnum fyrir þá

Hver einasta króna telur. Margir eiga ósköp lítinn afgang frá jólunum en margir 1.000 kallar geta gert ótrúlega mikið og ég tala nú ekki um að margir 5.000 kallar hjálpa. Leggjum öll inn eitthvað sem við megum sjá af hvort sem það er 1.000 kall eða 50.000 kall.   

Reikningur: 0113-05-066351 Kennitala: 190796-3029

Söfnun fyrir drengi sem björguðust úr eldi